Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Το κουβερτάκι μας και η πίτα της γιαγιάς...!

   Ο καιρός δεν λέει να φτιάξει και μας περιορίζει στο σπίτι. Βέβαια με το γλυκό μου μωράκι δεν με νοιάζει αν χιονίζει αν βρέχει. Έχω την καλύτερη παρέα στο κόσμο. Τώρα πια βγάζει ήχους γελάει και είναι ότι πιο όμορφο μετά την γέννησή του.
Μιας και καθόμαστε όλη μέρα μέσα, είχα χρόνο και τελείωσα και το κουβερτάκι του.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Η πατσαβουροπιτούλα μου...!

    Με αυτά και με αυτά έχω παραμελήσει το μπλόγκοσπιτάκι μου, Με ένα μωράκι , τον άντρα μου και 2 σκυλιά, με φίλους που πηγαινοέρχονται, η που γιορτάζουν και χρειάζονται βοήθεια δεν κάθομαι σχεδόν καθόλου τον τελευταίο καιρό. Σήμερα ευτυχώς λίγο πιο χαλαρά, αν και οι επισκέψεις κατέφθασαν πρωί πρωί και όπως πάντα έφτασε μεσημέρι και έπρεπε να βγάλω κάτι να φάμε.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

Καλό παράδεισο παλικαράκι μου!

 Είμαι συγκλονισμένη με την τραγική κατάληξη του παλικαριού.
Δεν μπορώ να πάψω να σκέφτομαι την μητέρα του πως νιώθει.
Αυτή η οικογένεια που τον έστειλε σε κάποια σχολή για να
έχει ένα καλύτερο μέλλον το παιδί τους και τους το στέλνουν
πίσω σε ένα φέρετρο. Για πιο λόγο? Επειδή ήταν ευαίσθητο και
γλυκό παιδί? Γιατί εκείνος δεν ήθελε να ασκεί βία? Γιατί ήταν
ιδιαίτερος? Έπρεπε να θυσιαστεί ένα παλικάρι για να ευαισθητοποιηθούν
όλοι?
Μοιραία σκέφτομαι σε τι κόσμο έχω φέρει το παιδί μου. Ποιος είναι ο τρόπος
να μην γίνει ούτε θύτης ούτε θύμα σε τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει να του μάθω την αγάπη
πρέπει να του μάθω να αγαπά τον συνάνθρωπό του? Τι σημασία έχει αν ο Γιάννης
φοράει γυαλάκια, τη σημασία έχει αν η Μαρία έχει παραπάνω κιλά, τι σημασία
έχει αν ο Μπεν έχει άλλο χρώμα στο δέρμα του? Τι σημασία έχει το άλλο παιδί
που ο Θεός που πιστεύει έχει άλλο όνομα από αυτόν που πιστεύω εγώ.
Πρέπει να το μάθω να απλώνει το χέρι να βοηθά τον συνάνθρωπό του.Πρέπει να
το μάθω την παρέα που πουλάει μαγκιά να την αποφεύγει. Γιατί πιστεύω το παιδί
είναι καθρέφτης της οικογένειας του. Αν γίνει θύτης σε τέτοιες καταστάσεις είμαι κι
εγώ θύτης μαζί του. Αν είναι θύμα, είμαι κι εγώ που δεν φρόντισα να διαβάσω το παιδί μου.
  Έχω θυμώσει και με τα κανάλια, την αναπαραγωγή όλου αυτού του θέματος. Από πότε ο πόνος της
μάνας αποτελεί είδηση? Διάβασα τίτλο στην αρχική σελίδα του facebook για τον πόνο της μάνας.
Εννοείτε δεν μπήκα να διαβάσω. Ποια είναι η είδηση? Ο πόνος που το παλικάρι της γύρισε σε φέρετρο?
Ότι ράγισε η καρδιά της? Ναι ρε φίλε , έτσι γίνετε σε τέτοιες καταστάσεις. Λυπάμαι που σου
έκανε εντύπωση ότι η μάνα πεθαίνει κάθε μέρα αν χάσει το παιδί της. Που το γέννησε, που το μεγάλωσε
με χίλιες δυο στερήσεις για να έρθουν 5 μάγκες να της το πάρουν. Ναι κύριοι δημοσιογράφοι της κακιάς
ώρας δεν είναι είδηση ο πόνος της. Είναι γεγονός.

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Περί καθαριότητας....και οργάνωσης.

   Πόσες φορές ανοίξατε τις ντουλάπες σας και σας έπιασε πονοκέφαλος; Η μπήκατε στη κουζίνα και ήταν σαν βομβαρδισμένη; Ή όλο το σπίτι ήταν ένα αχούρι? Έχω δει κατά καιρούς στο διαδίκτυο σπίτια οργανωμένα και δεν ξέρω αν πρέπει να ζηλεύω την τόση τακτικότητα ή να φρικάρω με αυτή.  Σε ότι αφορά ντουλάπες μάλλον το ζηλεύω λιγάκι. Είτε στην κουζίνα, είτε στα υπνοδωμάτια.

Οργάνωση ντουλάπες ρούχων - υπνοδωμάτιο

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Καλώς όρισες Άνοιξη!!!

                                   Ο Μάρτης και η μάνα του - Ρίτα Μπούμη Παππά


                                                 Τον γνωρίζετε το Μάρτη,
                                       τον τρελό και τον αντάρτη;
                                       Ξημερώνει και βραδιάζει
                                       κι εκατό γνώμες αλλάζει.
 
                                       Βάζει η μάνα του μπουγάδα,
                                       σχοινί δένει στη λιακάδα,
                                       τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
                                       μια χαρά να τα στεγνώσει.
 
                                       Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
                                       και τα σύννεφα μαζώνει
                                       και να μάσει η μάνα τρέχει
                                       τα σεντόνια, γιατί βρέχει!
 
                                       Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
                                       φύσηξε το βοριαδάκι,
                                       κι η φτωχή γυναίκα μόνη
                                       τα σεντόνια ξαναπλώνει.
 
                                       Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
                                       μες στης συννεφιάς τα βάθη,
                                       ρίχνει και χαλάζι τώρα,
                                       ποποπό, τι άγρια μπόρα!
 
                                       Ώς το βράδυ φορές δέκα
                                       άπλωσε η φτωχή γυναίκα
                                       την μπουγάδα, κι όρκο δίνει
                                       Μάρτη να μην ξαναπλύνει.


Μάρτης λοιπόν! Μυρίζει άνοιξη. Ανεβαίνει η διάθεσή μου έτσι απλά. Θα αρχίσω με το υπέροχο, πανεύκολο cheesecake σοκολάτας που έφτιαξα και εξαφανίστηκε μέσα σε μια μέρα. Όταν φτιάχνω τέτοιες λιχουδιές πάντα φτιάχνω δύο. Το ένα ταξιδεύει στην Ηλιούπολη , στην αδερφή μου με την οποία το μόνο μας κοινό είναι η αγάπη στον γιό μου, σε ότι χειροποίητο και στη ΣΟΚΟΛΑΤΑ,

cheescake με Νουτέλα.

Για την βάση

- 1,5 πακέτο ορέο μπισκότα
-  150γρ. βούτυρο (ίσως πάρει και λιγάκι παραπάνω)

Για την κρέμα

-500 γρ. τυρί κρέμα
- 1 κουτί νουτέλα
-80γρ. Ζάχαρη άχνη

Εκτέλεση

Τρίβουμε τα μπισκότα στο μούλτι. Λιώνουμε το βούτυρο και το ρίχνουμε στα τριμμένα μπισκότα. Ανακατεύουμε καλά και το τοποθετούμε σε μια φόρμα ή σε ταρτιέρα. Το τοποθετούμε στην κατάψυξη μέχρι να φτιάξουμε την κρέμα.  Βάζουμε στον κάδο του μίξερ το τυρί κρέμα, μαζί με την άχνη και χτυπάμε μέχρι να αφρατέψει. Αφού αφρατέψει, ρίχνουμε και τη Νουτέλα χτυπάμε λίγο ακόμα. Ύστερα αδειάζουμε  την κρέμα μας, πάνω από τη βάση. Εδώ να πω πως εγώ από πάνω τρίβω πουράκια ή Ferrero ανάλογα τι έχω διαθέσιμο ή και φράουλες που εμένα σαν συνδυασμός με τρελαίνει.

Καλή επιτυχία λοιπόν.




Μιας και μπήκαμε άνοιξη ας μιλήσουμε για λουλούδια, Όχι συνηθισμένα λουλούδια αλλά πλεκτά. Μια γνωστή μου λοιπόν άρχισε να φτιάχνει υπέροχα χειροποίητα πράγματα, για ένα Bazaar που θα γίνει σε κάποιο σχολείο στα Πατήσια, τα έσοδα του οποίου θα δωθούν σε οικογένειες που περνάνε πολύ δύσκολα λόγο της κρίσης που περνάμε. Ήθελε να αγοράσει πλεκτά λουλούδια για διακοσμητικά πάνω στα πράγματα που φτιάχνει. Της είπα πως πλέκω και προσφέρθηκα να τα πλέξω εγώ.


Αυτά είναι κάποια. Συνεχίζω να φτιάχνω πολλά ακόμα. Μακάρι οι μανούλες που το διοργάνωσαν αυτό να πάνε καλά, και να πάει όσο καλύτερα γίνεται το bazaar. Πάω να συνεχίσω την λουλουδάτη δουλίτσα μου. Καλώς όρισες άνοιξη.


Πολλά πολλά φιλιά

Polina