Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Τα καλύτερα Χριστούγεννα ...!

 
   Τα Χριστούγεννα πάντα φέρνουν νοσταλγία, αναμνήσεις, μια μεγάλη οικογένεια γύρω από ένα μεγάλο τεράστιο τραπέζι γεμάτο με τις καταπληκτικές πίτες της γιαγιάς μου και άλλα τόσα πολλά φαγητά, γέλια και πάντα 3 ταψιά με γλυκά. Μπακλαβάς, καρυδόπιτα και κανταΐφι.
   η γιαγιά μου : Τι να πω γι' αυτή τη γυναίκα. Από μωρό επειδή μεγάλωνα μαζί της την φωνάζω μαμά. Αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Κάθε που ερχόταν ο Δεκέμβρης πηγαίναμε στο βουνό και κόβαμε κλαδιά μεγάλα από πεύκο και κουκουνάρια. Πηγαίναμε σπίτι, δέναμε τα κλαδιά τα οποία γινόντουσαν ένα τεράστιο μπουκέτο και τα στερεώναμε σε μεγάλη γλάστρα. Ύστερα με μπογιά βάφαμε τα κουκουνάρια. Κόκκινα και άσπρα πάντα και τα αφήναμε να στεγνώσουν, Δέναμε με σύρμα τα κουκουνάρια και τα τοποθετούσαμε στο δέντρο. Για γιρλάντα παίρναμε το βαμβάκι και κομματάκι κομματάκι, το ενώναμε και γινόταν κι αυτό μέρος από το μπουκέτο με τα πεύκα. Αυτό ήταν το δεντράκι μας. Κοιτώντας το δέντρο μου δεν ξέρω ποιο ήταν ομορφότερο. Αυτό με τα φανταχτερά στολίδια ή εκείνο με τα λίγα στολίδια που όμως ήταν τόσο γεμάτο αγάπη. Χμμ..! Μάλλον διαλέγω εκείνο που δυστυχώς δεν έχει φυλαχτεί μια φωτογραφία. ίσως γιατί πιστεύαμε θα το κάνουμε για πάντα.

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Επίσημα στον μήνα μου!

    Δεκέμβρης και είμαι επίσημα στο μήνα μου. 'Εχω βαρύνει αρκετά, τα πόδια μου πονάνε και περιμένω πως και πως να ελευθερωθώ. Είναι όλοι επάνω μου δεν έχω παράπονο αλλά θα ήθελα πολύ να κάνω μόνη μου ότι χρειάζεται το σπίτι μου.
Ο προηγούμενος μήνας : Επειδή καταλάβαινα πως σε λίγο δεν θα μπορώ να κουνηθώ πίεσα τον Πάνο να αλλάξουμε σπίτι. Και όντως το κάναμε. Κούτες, σακούλες, ένας χαμός. Μέσα σε 1 εβδομάδα βρήκαμε σπίτι, μαζέψαμε κούτες και ύστερα άδειασε κούτες, βάλε τα πάντα στη θέση τους. Μεγάλη κούραση όμως τελικά τακτοποιηθήκαμε. Το ένα δωμάτιο βάφτηκε στα γαλάζια. Σιγά σιγά μπαίνουν τα πρώτα πραγματάκια μέσα και μοιάζει λίγο με μωρουδίστικο δωμάτιο. Η κούνια επειδή είμαι αρκετά περίεργη θα μπει προς το τέλος. Το βαλιτσάκι που θα πάρω μαζί μου, γεμίζει σιγά σιγά και πραγματικά βιάζομαι να περάσουν οι μέρες. Η εγκυμοσύνη μου με ταλαιπώρησε αρκετά, δεν μπορώ να περπατήσω εδώ και πολύ καιρό. Είμαι συνέχεια καθιστή ή ξάπλα, πράγμα το οποίο μου έχει χαλάσει την ψυχολογία , οι καούρες είναι ανυπόφορες και πολύ έντονες. Αλλά λέω ένας μήνας είναι θα περάσει.
   Last year, πήγα με την κουμπάρα μου τέτοια εποχή να πάρουμε Χριστουγεννιάτικα αλλά το δεντράκι μου ήταν μικρούλη κι έτσι υποσχέθηκα πως αν φέτος θα ήμουν έγκυος θα έπαιρνα ένα μεγάλο. Ναι κράτησα την υπόσχεσή μου και ορίστε

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Μια χαλαρή μέρα....!

 Είμαι στην αγαπημένη στιγμή της ημέρας μου, Έχω πάρει την κουβέρτα μου αγκαλιά, δίπλα μου έχω το τσαγάκι μου με δυο κομμάτια κέικ, η τηλεόραση παίζει τα δικά της και είπα να κάνω καμιά ανάρτηση! Από το τοπίο μου λείπει η βροχή αλλά θα έρθει κι αυτή που θα πάει.  Ναι είμαι φαν του χειμώνα. Δεν μπορώ την πολύ ζέστη. Ο χειμώνας με τα ζεστά ροφήματα και τις κουβέρτες, ο ήχος της βροχής. Είναι το ιδανικό μου!

... και εκεί που έχω μπει σε διάθεση χουζουρέματος τσούπ.....!!!!
Αυτά παθαίνει κανείς όταν έχει δυο ζουζουνάκια να γυρνάνε.
 Σήμερα λοιπόν δεν είχα πολλά να κάνω, μόνο μάζεμα τα ρούχα. Φαγητό είχα από χθες άρα είχα πολύ χρόνο για να βαριέμαι. :D!!! Αφού είδα και τον καιρό περίεργο είπα να φτιάξω ένα κέικ ίσως το πιο εύκολο που φτιάχνω!

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Οι παραξενιές της εγκυμοσύνης μου!

Ήμουν πάνω σε 12ποντα παπούτσια, προσπαθώντας να διασκεδάσω όλον τον κόσμο που είχα από κάτω. Ένας ανεξήγητος εκνευρισμός που μάλλον έβγαινε και το πέρναγα και στον κόσμο. Όσο και να προσπαθούσα να χαμογελάω, μέσα μου δεν ένιωθα καλά. Ειλικρινά μέσα μου ούρλιαζα. Με ενοχλούσε η μουσική, η πολυκοσμία και γενικά ότι υπήρχε εκεί γύρω.
 Φυσικά αφήνοντας το Ναύπλιο και ερχόμενη στην Αθήνα έμαθα τα ευχάριστα.

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Πλεκτό Τριαντάφυλλο...!

  Καλημέρα με χαμόγελο!

  Σήμερα είπα να δείξω ένα εύκολο πλεκτό τριαντάφυλλο. Τα άρχισα για να κάνω μπουκετάκια για να στολίσουν το δωμάτιό μου και επειδή μου φάνηκε εύκολο στο πλέξιμο είπα να το μοιραστώ.

Τι χρειαζόμαστε:  Βελονάκι, μαλλί και βελόνα. (μεγάλη βελόνα για μαλλί).

Ορολογία:

αλυσίδα = αλ ή γαϊτανάκι = γ  (chain)
βουβό γαϊτανάκι = β.γ (slip stich)
άριχτο γαϊτανάκι = αρ.γ. (single crochet)
μισό ποδαράκι = μ.π (half double crochet)
ποδαράκι = π (double crochet)


1. Αρχικά πλέκουμε μια αλυσίδα. 66 θηλιές.

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

"Η μέρα μου"

    Επειδή είμαι καινούρια σε όλο αυτό δεν ήξερα ότι γίνονται πάρτι ιντερνετικά. Ψάχνοντας στο ίντερνετ για ενδιαφέροντα blogs έπεσα πάνω στο blog της Ελεάννας ΕΔΩ και είπα να κάνω την απόπειρα να συμμετέχω κι εγώ. Θέμα? Η μέρα μου... Λοιπόν δεν ήξερα τι να περιγράψω την μέρα μου με τα σημερινά δεδομένα ή με τα παλαιότερα? Λοιπόν θα προσπαθήσω να περιγράψω και τα 2!
 
Η ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΚΆΠΟΤΕ....!
    Ξύπνημα το πρωί γύρω στις 8! 2 καφέδες πάντα. Έναν για μένα και έναν για τον καλό μου,
Επίσκεψη σε blogs που επειδή είμαι λίγο ντροπαλή δεν έχω σχολιάσει ποτέ σε κανένα αλλά είπα να το κάνω σήμερα. Μισή ώρα μπροστά στην οθόνη και ύστερα φτιάχνω το κρεβάτι μου αφού ο Παναγιώτης σηκώνεται μετά από μένα και βούρ για ετοιμασία πρωινού! Τρώμε και σηκώνομαι , πλένω τα πιάτα, σκούπισμα σφουγγάρισμα (απαραίτητο με 2 σκυλάκια στο σπίτι)...

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014

Βελονάκι και χαρά....!

    Καλησπέρα σε όλους, Λοιπόν πάρτε το καφεδάκι σας και ελάτε να τον πιούμε παρέα. Βέβαια εγώ την σοκολάτα μου αλλά δεν πειράζει κάτι είναι και αυτό.
Αυτόν τον καιρό η εγκυμοσύνη μου έχει δημιουργήσει πρόβλημα στο πόδι μου, κάτι το οποίο με έχει τις περισσότερες ώρες τις ημέρας μου ξαπλωμένη η καθιστή. Δυστυχώς δεν είναι το καλύτερό μου αφού πολλές φορές αυτή η απραγία με εκνευρίζει. Φυσικά κλείνω τα μάτια μου φαντάζομαι το μπεμπέ μου και λέω εντάξει λίγο έμεινε, χαλάλι! Λυπάμαι που δεν μπορώ να ασχοληθώ με το σπίτι μου αλλά και παλι κουτσά στραβά κάτι κάνω. ΈΤΣΙ για να μην νιώθω άχρηστη.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Goodbye καλοκαιράκι!

   Ζεστό τσάι του βουνού, 2 κομμάτια σοκολατένιο κέικ, κουβερτούλα, τα σκυλάκια μου να κοιμούνται στα πόδια μου, σερφάρισμα στο ίντερνετ, μια επίσκεψη σε site και αγαπημένα blogs. Κατάλληλη μέρα για χουζούρεμα! Ο καιρός σιγά σιγά μας πηγαίνει προς τον χειμώνα. Θα μπορούσε να μελαγχολήσει κανείς επειδή το ανέμελο καλοκαίρι μας χαιρέτησε για φέτος, όμως από την άλλη και ο χειμώνας με τη γλυκιά του ρουτίνα είναι πολύ γοητευτικός! Άλλωστε σε 2 μήνες αρχίζουμε και στολίζουμε για τα Χριστούγεννα πάλι. Εγώ από τώρα φαντάζομαι το δέντρο τα στολίδια, τα τραγούδια. Είναι ένας τρόπος να απασχολείς όμορφα το μυαλό σου. Τουλάχιστον για μένα λειτουργεί απόλυτα θετικά. 'Άλλωστε σιγά σιγά αγοράζω ότι μου λείπει όπως έχω ξαναπεί για να μην βγαίνουμε από τον προυπολογισμό. ΌΧΙ δεν ήμουν έτσι πάντα απλά πάω με την εποχή για να μην πνιγόμαστε.
    Κάθε που αρχίζει να κρυώνει λίγο ο καιρός αμέσως έχω μια λαχτάρα για τραχανά! Λόγω ευκολίας του φαγητού δεν βαριέμαι καθόλου να σηκωθώ να τον φτιάξω. Με λίγη τηγανιτή φέτα στο βούτυρο και τριμμένα παξιμάδια που συνεχώς φτιάχνει η μανούλα μου γίνεται πεντανόστιμο. Φανταστείτε ο καλός μου δεν τον έτρωγε ποτέ και τώρα δεν λέει όχι σε ένα πιάτο ζεστό τραχανά (πολλές φορές και δύο πιάτα :))!
 Επίσης ήταν χθές η μέρα που έφτιαξα το γιαουρτάκι μας. Αυτό έχω πάψει να το αγοράζω πολύ καιρό τώρα μιας και το σπιτικό είναι πολύ πιο υγιεινό!  Voila!!!

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

Autumn... !

    Καλημέρα κόσμε!

    Αν με ρωτούσαν ποια είναι η αγαπημένη μου εποχή, σίγουρα θα απαντούσα Φθινόπωρο - Χειμώνας! Θα μου πεις ανώμαλη θα είσαι. Ελλάδα, καλοκαιράκι,απέραντο γαλάζιο και εσύ προτιμάς τις εποχές της κλεισούρας? Μπορεί να είμαι ναι όμως τα ζεστά χρώματα, το ζεστό χειμωνιάτικο σπίτι , οι μυρωδιές του ψησίματος από τα φαγητά του χειμώνα, ζεσταίνουν την καρδιά μου. Τα χρώματα του Φθινοπώρου μου προκαλούν ρίγος..!


Ξύπνησα λοιπόν , μια κούπα νερουλό ελαφρύ καφέ λόγω κατάστασης , το μπουκαλάκι με το νερό και κάθισα μπροστά στην οθόνη μου και άρχισα να ξεφυλλίζω τα blogs.

 Κάθε που αλλάζουν οι εποχές με πιάνουν οι διακοσμητικές  μου ανησυχίες.. Μην φανταστείς τίποτα τρελό γιατί πραγματικά δεν μας παίρνει οικονομικά για μεγάλες αλλαγές! Μόνο κουρτίνες, ριχτάρια και στα διακοσμητικά μαξιλαράκια τα χρώματα από τις μαξιλαροθήκες. Κάποιες πινελιές από DIY μικροπράγματα και αλλάζει το σπίτι. Μπαίνω κατευθείαν σε πιο χειμερινούς ρυθμούς. Τον πρώτο καιρό που αποφασίσαμε με τον καλό μου να συζήσουμε (Καλοκαίρι), γυρνώντας εκείνος από την δουλειά, βρήκε το σπίτι σε ροζ - φούξια - λευκό. Η μόνη αντίδραση του ήταν ένα μήνυμα στο κινητό "Νομίζω πως μπήκα στο σπίτι της Barbie."
Ωχ, λέω μέσα μου θα φρίκαρε και θα μου πεί να το αλλάξω >:(! Απάντησα γρήγορα 
"Καλοκαίρι είναι , τα χρώματα ανοίγουν την καρδιά"
Δεν απάντησε! Γυρνώντας στο σπίτι του εξήγησα πως έχω μια τάση κάθε εποχή να αλλάζω τα χρώματα και ευτυχώς πήρα το Ok να κάνω ότι θέλω στο σπίτι και όποτε το θέλω. Οπότε "Δώσε θάρρος...." !

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Η δραστήρια μέρα... από το πρωί φαίνεται!

   Τώρα που είμαι έγκυος ξυπνάω από τα άγρια χαράματα. Δεν ξέρω ίσως με προετοιμάζει η φύση για όσα έπονται με τη γέννηση του πρίγκηπα μου. Δεν είμαι από τις εγκύους που παθαίνουν υστερίες και φόβους με τα τυχόν προβλήματα της εγκυμοσύνης αλλά την λαχτάρα και την ανυπομονησία σίγουρα την νιώθω.
  Ξυπνώντας λοιπόν και έχοντας μια κούπα ζεστό καφέ προσπαθώ να σχεδιάσω το πρόγραμμα της ημέρας μου για να κάνω όσα μου επιτρέπει η κατάσταση μου να κάνω και να είναι όλα καλά στο σπίτι μου και να μην μαζεύονται πολλές δουλειές και βαλαντώσω.  Σήμερα λοιπόν τα βασικά είναι αυτά (μέχρι να προκύψει και τιποτ' άλλο).

 


      Ψάχνοντας κάτι να φτιάξω για πρωινό, να βρει έτοιμο και ο άντρας μου μόλις ξυπνήσει άρχισα να σερφάρω στο ίντερνετ για ένα διαφορετικό πρωινό. 'Έπεσα πάνω σε μια συνταγή για πίτσα ρολό με μια πολύ ωραία και εύκολη ζύμη.  Σηκώθηκα το ετοίμασα και έτσι φάγαμε ζεστό πρωινό και πάνω απ' όλα νόστιμο. Ευτυχώς η εγκυμοσύνη με έχει βοηθήσει από μόνη της και δεν έχω πάρει κιλάκια οπότε ακόμα τρώω όπως θα έτρωγα και πριν από αυτή. Ιδού το αποτέλεσμα από όσα στριφτά πιτσάκια έσωσα για να τραβήξω την φωτογραφία.


     Την Κυριακή προσπαθώντας να ξεχωρίσω τα κουβαράκια μου διαπίστωσα πως τα είχα μαζεμένα όλα σε σακούλες μέσα σε μια πλαστική μεγάλη θήκη που προμηθεύτηκα από τα Jumbo.  Όμως κάθε φορά άνοιγε σακούλες , ψάξε για να βρεις αυτό το οποίο δουλεύεις. Έτσι είπα στα γρήγορα να φτιάξω ένα πλεκτό καλαθάκι - τσάντα για να έχω εκεί ότι χρειάζομαι εκείνη τη στιγμή. Κι έτσι έπιασα δουλειά όλο το απόγευμα της Κυριακής και ναι τα κατάφερα! 


Πραγματικά την κουβαλάω μαζί τόσες μέρες όπου και να πάω και μου φαίνεται πως θα φτιάξω κι άλλες γιατί όποιος την είδε την ήθελε. Όρεξη να έχω να πλέκω. 

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Καλημέρα BLOGο- κοινότητα...!

    Όταν ξαφνικά βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι κάνοντας ΤΙΠΟΤΑ ή θα βρείς κάτι να ασχοληθείς και να περνάει η ώρα σου ή θα τρελαθείς. Δουλεύοντας ασταμάτητα τα τελευταία χρόνια, ξαφνικά βρίσκομαι άνεργη στο σπίτι και  η πλήξη δεν άργησε να φανεί. Φτιάχνεις το σπίτι σου, το φαγητό σου και μετά τι? Εκτός από την μουσική η οποία υπήρξε και δεύτερη δουλειά μου , δεν είχα άλλα χόμπι. Άρα η μόνη διέξοδος ήταν το facebook και άλλα τέτοια απρόσωπα πράγματα.
 Σερφάροντας στο Google και πατώντας ότι μου ερχόταν στο κεφάλι, βρέθηκα σε ένα blog με χειροτεχνίες, ράψιμο , πλέξιμο και γενικά διάφορα χόμπι. Ψάχνοντας το, το μόνο που μου άρεσε και μου φάνηκε ενδιαφέρον ήταν το πλέξιμο με βελονάκι.