Άνεμος αλλαγής....!

  Ε ναι λοιπόν κάθομαι στον καναπέ του σπιτιού μου γράφοντας ένα ακόμα ποστ το μπλογκοσπιτάκι μου.
  Ο Σεπτέμβρης μου ήσυχος οικογενειακός και φυσικά με ένα ζιζάνιο αρκετά κουραστικός.

Κατ' αρχήν με έχει πιάσει μια τρελή μανία να αλλάξω το σπίτι όλο και σιγά σιγά το κάνω πράξη. Ένα ένα κάθε φορά γιατί καταλαβαίνεται τα οικονομικά όλων των ανθρώπων δεν είναι καλά και δεν μας αφήνουν να κάνουμε τεράστιες αλλαγές. Οπότε ότι μπορώ μόνη μου να αλλάξω το κάνω και τα υπόλοιπα σιγά σιγά το αγοράζω μετά από τρελές έρευνες αγοράς. Την αρχή την έκανα με το δωμάτιό μου. Εκεί γενικά επικρατούσε ένα χάος χρωμάτων. Σκούρα έπιπλα, λευκό κρεβάτι, άσχετες κουρτίνες. Έψαξα αρκετά να βρω κομοδίνα έτσι όπως τα ήθελα και φυσικά αυτά που μου άρεσαν ήταν εννοείτε και τα πιο ακριβά. Έτσι λοιπόν μια ωραία μέρα ξύπνησα και είπα τελικά θα τα βάψω μόνη μου. Προμηθεύτηκα τα υλικά και άρχισα ξύσιμο και βάψιμο.

Έβλεπα ότι κάπως κατάφερνα να το κάνω και λέω δεν αλλάζω και τον καθρέφτη μου?

Προμηθεύτηκα ένα μπαούλο - σκαμπό και έφτιαξα μια γωνίτσα στο δωμάτιό μου.

Το αγαπημένο μου βάζο με τα τριαντάφυλλα μπήκε πάνω στη συρταριέρα μου

και αφού άλλαξα και τα κάδρα πάνω από το κρεβάτι μου η τελευταία πινελιά ήταν η πλεκτή κουβέρτα που έφτιαχνα όλο το Σεπτέμβρη.

Βλέποντας παλιές φωτογραφίες μου ανακάλυψα μια κουρτίνα που κάπου κάποτε είχε η μητέρα μου και εννοείτε πήγα έψαξα όλο το σπίτι και ναι το βρήκα αφού θεώρησα πως μου ταίριαζε με το νέο δωμάτιο που ήθελα να φτιάξω 

και ta-dah! 

Νομίζω είναι άλλο δωμάτιο πλέον. Κάπως πιο ρομαντικό. 

Καθώς επίσης τον Σεπτέμβρη αποφάσισα να φτιάξω ζακέτα με βελονάκι. Είδα μια φωτογραφία στο Pinterest και ξετρελάθηκα με το σχέδιο. Έτσι σιγά σιγά άρχισα να φτιάχνω τα γνωστά granny squares

όταν έφτιαξα αρκετά από αυτά άρχισε η συναρμολόγηση 

Και τελικά ναι τα κατάφερα και έφτιαξα μια χουχουλιάρικη ζακέτα για τον κρύο χειμώνα. 

Με νήμα που έμεινε από τα σκουφάκια που έφτιαξα στην αδερφή μου αφού έφυγε για Αγγλία μόνιμα 

είπα να φτιάξω και ένα μικρό για το παιδάκι μου. 

Το οποίο και βγήκε πολύ ωραίο και ξέρετε όταν πετυχαίνει κάτι μα κουβερτάκι είναι μα σκουφάκι αρχίζουν οι μαμάδες φίλες μου όλες να θέλουν από κάτι. 

Γενικά οι μέρες μου είναι κουραστικές όπως σας είπα λόγω του παιδιού μου που μεγαλώνει και θέλει να παίζουμε συνέχεια. 

Αλλά τα βράδια που χουχουλιάζουμε στον καναπέ αγκαλίτσα, πραγματικά μου περνάει η κούραση όλης της ημέρας. Η ώρα που χαλαρώνει και λέει "απώ μαμα" (μετάφραση= Σ' αγαπώ μαμά)  είναι όλα τα λεφτά πραγματικά. 

Αυτά τα ωραία μας. Ελπίζω όλοι και όλες να είστε πολύ καλά. 

Φιλιά πολλά!!!!

Polina