Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Μαλλιά και κουβάρια...!

  Λίγες στιγμές πια για μένα. Όσο μεγαλώνει το αντράκι μου νιώθω πως 24 ώρες δεν φτάνουν για μένα. Ξέρεις καμιά φορά θες μια μεγάλη κούπα ζεστό καφέ, την πιτζάμα σου ,εκείνη τη ζεστή ρόμπα και μια κουβέρτα. Doing nothing.Αν γίνετε αυτό να κρατήσει λίγα 24ωρα.  Καμιά φορά προσπαθώ να χουχουλιάσω αργά όταν όλοι κοιμούνται να καθίσω έστω 1 ώρα παραπάνω να χαλαρώσω αλλά τελικά κατά τις 7 το πρωί ακούω τον καλό μου να μου λέει "Πάλι σε πήρε ο ύπνος στον καναπέ? ". Καμία σωτηρία λοιπόν. Αλλά δε βαριέσαι την υγεία μας να έχουμε και όλα γίνονται.

   Λοιπόν ο Οκτώβρης μου ξεκίνησε με το πρώτο Σ/Κ να ταξιδεύουμε για την Ερέτρια. Θέλαμε απλώς να φύγουμε από την Αθήνα. Κουβάλησα 5 τάπερ γιατί  απλώς ήθελα να καθαρίσω το σπίτι μόλις φτάσουμε και μετά απλώς να  ξεκουραστούμε. (όσο γίνετε δηλαδή με το αντράκι μου να πηγαίνει πάνω κάτω και γύρω γύρω από το σπίτι.). Οι μέρες μας βοήθησαν και τον περισσότερο χρόνο τον περάσαμε στην αυλή όπου ο μικρός το ευχαριστήθηκε. Τόσο ενθουσιασμός με τα χώματα, τις κότες και τη γατούλα που βρήκαμε δίπλα στον κάδο και την υιοθετήσαμε.


Με την ευκαιρία μαζέψαμε ρόδια. Πολλά ρόδια τα οποία φυσικά μοιραστήκαμε με φίλους και συγγενής. Αυτά που κράτησα τα έκανα έναν ωραιότατο χυμό. (είναι η μόνη εκδοχή του ροδιού που μου αρέσει). 
Επίσης με την ευκαιρία που πήγαμε στο εξοχικό δεν θα μπορούσα να μην αφήσω σημάδι από το βελονάκι μου και εκεί. Μια παλιά καρέκλα που είχαμε μαζέψει σε έναν από τους πολλούς περιπάτους μας εκεί, αφού ο πεθερός μου την σουλούπωσε κάποιος έβαλα την τελευταία πινελιά. 
Αυτή η φωτογραφία με την καρέκλα και τη ζακέτα μου να κρέμεται ανέμελη νομίζω είναι η αγαπημένη μου για τον Οκτώβρη. 
'Ύστερα αφού γυρίσαμε το πρόγραμμα είχε πλέξιμο 
Πλέξιμο 

και πάλι πλέξιμο
και ξέρεις τι παθαίνω. Εκεί που πλέκω τις κουβέρτες που μου ζητάνε οι φίλοι μου σκέφτομαι ότι στο παιδί μου δεν πλέκω ιδιαίτερα. Με πιάνουν οι τύψεις και αρχίζω κάτι δικό του και τελικά τελειώνουν πριν απ' όλα τα άλλα επειδή φορτσάρω λίγο παραπάνω. Αποφάσισα να του κάνω άλλη μια κουβέρτα μεγάλη αυτή τη φορά αφού μεγαλώσαμε και κοιμόμαστε στο μονό κρεβάτι μας πλέον. Ta dah... που λέει και η αγαπημένη μου μπλόγκερ. 
και ύστερα λέω δεν του φτιάχνω και μια ζεστή ζακέτα? Την άρχισα σήμερα την τελείωσα την επόμενη. 
Του έβαλα το αυτοκίνητο γιατί στη λίστα με τα αγαπημένα του έχουν προστεθεί τα του του. Περιττό να σου πω πως το αγκάλιαζε και το φιλούσε το ζακετάκι και μόνο που δεν κοιμάται με δαύτο. 
Το πόσταρα στο instagram και να σου η φιλενάδα μου ήθελε κι αυτή ζακέτα για το κορίτσι της. Της λες όχι? 
Τώρα εκτός από τις κουβέρτες πλέκω παραγγελίες από σκυλομανούλες που θέλουν ζεστά ζακετάκια για τα μικράκια. 
Σας χαιρετώ με μια φωτογραφία σναπ τσατ που το μάθαμε κι αυτό για να είμαστε στη μόδα.

Φιλιά πολλά

Polina 

5 σχόλια:

  1. Αχ μεγάλωσε ο μπόμπιρας ...να σας ζήσει ...πολύ όμορφα πλεκτά έφτιαξες
    Πωλινα μου ...και όμορφες φωτογραφίες ..καλη συνεχεια
    φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγαλωνει Ειρήνη μου πολυ γρηγορα. Δεν τον προλαβαίνω. Φιλια και απο εμας

      Διαγραφή
  2. Καλά η φωτογραφία με την καρέκλα είναι πραγματικά υπέροχη! Να περνάτε τέλεια και να συνεχίσεις τις όμορφες δημιουργίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ τι γλυκές φωτογραφίες με το αγοράκι σου Πωλίνα μου! Να σου ζήσει! Για τα πλεκτά σου τι να πω, είσαι χρυσοχέρα! Είναι όλα καταπληκτικά! Η φωτογραφία με την καρέκλα είναι πράγματι πάρα πολύ ωραία! Φιλάκια πολλά και να περνάτε όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να το χαίρεσαι το αντράκι σου Πωλίνα μου!!! Οσο για τα πλεχτά σου έχω ξαναπεί γενικά σε φίλες που πλέκουν, κεντούν κλπ πόσο πολύ ζηλεύω που το χουν και πόσο δύσκολο μου φαίνεται!!!
    Φιλιά πολλά και να χεις μια όμορφη βδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή